Wersja urządzenia 1902 z doprowadzaniem sygnału wejściowego poprzez zaciski

Wersja z doprowadzaniem sygnału wejściowego poprzez zaciski została opracowana z myślą o zastosowaniu wraz ze stymulacją wywołaną określonym bodźcem, w przypadkach gdy bodziec mógłby inaczej przeciążyć poszczególne stopnie wzmacniacza sygnału wejściowego 1902. Przeciążenia takie mogą nie powodować uszkodzeń elektrycznych jednak wzmacniacz może potrzebować kilka sekund by zaczął znów normalnie funkcjonować. Utrudnia to pomiar określonych szybkich reakcji na bodziec.

Do bodźców w przypadku których użyteczne jest zastosowanie zacisków należą szybko zmieniające się pola magnetyczne i impulsy elektryczne (somatyczno-sensoryczne)

Wykazano, że niskoszumowy sygnał wejściowy EEG z urządzenia 1902 w wersji bez zacisków jest równie dobry a nawet lepszy niż inne dostępne w handlu izolowane wzmacniacze dla sygnałów tego typu. W sytuacjach eksperymentalnych, w których na przykład zapis EMG jest dokonywany z ręki podczas magnetycznej stymulacji do mózgu, na ogół nie jest potrzebne stosowanie zacisków. Jednak w przypadku, gdy potrzebne jest mierzenie bardzo szybkich reakcji (np. 2-10 milisekundy po stymulacji) lub kiedy dokonywane są pomiary podczas stymulacji głowy, stosowanie zacisków dla sygnału wejściowego może zapobiec nasyceniu wzmacniacza i zapewnić udany zapis.

W jaki sposób działa zacisk sygnału wejściowego?

Zacisk wejściowy ma specjalne obwody przełączające, które działają na wejściu izolowanej elektrody. Przełączniki te są otwierane i zamykane przez układ regulujący - obwód, który jest z kolei regulowany przez impuls wyzwalający z sygnału wejściowego przedniego panelu Trigger2.

Zespół regulujący może wytwarzać impulsy w zakresie od 0,5 do 14 milisekund. Długość impulsu jest określana przez źródło sygnału wejściowego wybranego przez oprogramowanie. Z chwilą uzyskania potwierdzenia sygnałem wejściowym Trigger2 zespół regulujący wytwarza impuls o żądanej długości. Impuls ten kieruje przełącznikami, które odłączają sygnały wejściowe z elektrod do wzmacniacza WE i zamiast tego podłączają sygnały wejściowe elektrody sygnałowej poprzez niski opór do wspólnej elektrody.

Jednocześnie sygnały wejściowe wzmacniacza są przyłączone do lokalnego źródła sygnału. Zwykle jest to masa, może to być także dolnoprzepustowa przefiltrowana wersja sygnału wejściowego. W trakcie trwania impulsu regulującego wydaje się, że sygnały wejściowe są „przyłączone" do masy lub do średniej wartości wejściowego w trakcie ostatnich kilku milisekund. Pod koniec okresu regulacji sygnał wejściowy jest „odłączany" i wzmacniacz powraca do stanu przedstawiającego nową wartość sygnałów wejściowych.

Samodzielnie działające urządzenie ma opcję czterokanałowego zacisku model 2804, i podobne funkcje, które można wykorzystać z innymi wzmacniaczami.

Skrzynka z zaciskami 2804

Urządzenie CED 2804 jest przeznaczone do pracy pomiędzy elektrodami powierzchniowymi i wzmacniaczem elektrod. Ma ono ograniczyć duże, możliwe do przewidzenia skoki sygnału wejściowego, dla przykładu napięcia przekraczające zakres pomiarowy urządzenia, które w innym przypadku spowodowałby przeciążenie lub nasycenie we wzmacniaczu. Urządzenie ma 4 różne izolowane pary kanałów, które są jednocześnie połączone zaciskami.

Przy przyłączeniu obwodu do zacisków urządzenie oczekuje na sygnał wzbudzający TTL (cyfrowy) z urządzenia zewnętrznego, na przykład CED1401 lub generatora impulsów. Kiedy pojawia się sygnał wzbudzający, zacisk reaguje w czasie trwania impulsu wyzwalającego w przeciwieństwie do opcji zacisku 1902-4C, który ma swoje własną funkcję czasową. Dostępne to wybieralne tryby pracy obsługujące różne konfiguracje elektrod i warunków eksperymentu.

Urządzenie jest sprzedawane jako sprzęt badawczy i spełnia wymogi normy EN 60601-1. Jednak to użytkownik ponosi odpowiedzialność za zapewnienie, aby urządzenie CED 2804 spełniało wszelkie dodatkowe wymogi bezpieczeństwa odnoszące się do planowanego wykorzystania urządzenia.