Zaawansowany właściwości

Kontrola eksperymentu i sekwencjonowanie bodźców

Wyjściowy sekwencer Spike2, przy pomocy 16 wyjść TTL i 8 wyjść falowych, może prowadzić złożoną kontrolę eksperymentu i generować złożone protokoły uporządkowanych stymulacji, podczas pobierania danych. Uporządkowanie czasowe jest bardzo precyzyjne bo jest kontrolowane przez interfejs CED 1401, a nie komputer. Podczas próbkowania można wprowadzać zmiany w sekwencerze wyjścia.

Protokoły wyjścia mogą być ustawiane na dwa sposoby. Edytor graficzny dostarcza wszystkich funkcji jakich potrzebuje większość użytkowników, pozwalając tworzyć liczne zestawy impulsów wyjściowych, w tym: pulsy kwadratowe, sinusoidy, bodźce narastające, zarejestrowane wcześniej lub zdefiniowane przez użytkownika fale. Obejrzyj pokaz video. Dla bardziej wymagających zastosowań dostępny jest edytor tekstowy, w którym można bezpośrednio edytować kroki sekwencera. To umożliwia interaktywną kontrolę sekwencji poprzez język skryptowy i jego zmienne oraz tabele.

Sekwencer ma również dostęp, w czasie rzeczywistym, do rejestrowanych przebiegów falowych i zdarzeń, co umożliwia bardzo szybkie reakcje na zmiany w poziomie przebiegu falowego lub wykrycie zdarzenia.

Wykrywanie i separacja spajków

Spike2 identyfikuje i separuje jedno i wielokomórkową aktywność zarówno on-line jak i off-line. Może zaznaczać zdarzenia opierając się na prostym przekroczeniu progu lub też sortować on-line, do 32 kanałów, opierając się na dopasowaniu do matrycy całej fali spajka. Może to robić zarówno dla pojedynczego przebiegu jaki i dla danych z n-trody.

W przypadku rejestracji aktywności wielu komórek, Spike2 zawiera narzędzie do sortowania spajków w oparciu o przebieg jego fali. Wszystkie zdarzenia przekroczenia progu są wychwytywane. Kombinacja dopasowywania do matrycy z analizą zgrupowań cech uzyskanych w toku Principal Component Analysis (PCA), lub zdefiniowanych przez użytkownika korelacji lub błędów, jest wykorzystywana w celu odseparowania poszczególnych spajków. Spajki można również sortować interaktywnie, przeciągając przez nie linię i klasyfikując każdy, z którym następuje przecięcie. Analiza Kolizji Spajków może odseparować kolizje jednostek poprzez porównanie aktualnego kształtu spajka z parami istniejących matryc.

Metoda analizy skupisk rysuje zmierzone wartości na wykresie 3D, który może być obracany i odtwarzany by ukazać spajki pojawiające się w miarę upływu czasu. Skupiska mogą być wykrywane automatycznie przez algorytmy, bądź też ręcznie, przez obrysowanie elipsą. Właściwości interaktywne obejmują tworzenie INTH dla aktualnych klas skupisk, śledzenie w miarę upływu czasu i selekcję pojedynczego spajka przez kliknięcie jego kropki w skupisku.